Vandaag waren de rollen bij wijze van uitzondering omgedraaid. Het baasje had de ochtendwandeling voor zijn rekening genomen, en kon daardoor 's middags weer eens naar de Zoo. Per fiets, het is maar een klein ritje. Hond en ik gingen naar de stad.
Niet om te winkelen, we hebben alles al. Maar bij het busstation aan het Willemsplein is een terras heropend dat klandizie weet te trekken. De voorganger was geen succes maar nu is kennelijk de juiste toon getroffen. Ook binnen, waar ik belandde omdat het terras al propvol was. Ik vond het geen straf, had de hele staf nu voor mezelf. De hond kreeg water aangeboden en mijn 'bountykoffie' met kokosroom was heerlijk. Terug mochten we met de bus.
Zo'n hond gaat liever mee dan ons weg te zien gaan. Van de week gingen we de buurvrouw feliciteren en omdat zijn vriendinnetje Roosje er ook zou zijn lieten we hem maar thuis, om er zeker van te zijn dat ze niet weer elkaar met plasjes zouden begroeten. Na een uurtje of zo hoorden we Floris Blaf zijn naam eer aan doen. Terwijl we nog zó hadden gezegd, dat hij de babyfoon maar moest gebruiken als hij ons miste.
Toen we hem kwamen troosten troffen we hem ietwat overzenuwd aan. Nog steeds gelooft hij niet dat hij heus niet nog een keer in de steek gelaten zal worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten