emme(re)n

De dierentuin in Emmen had altijd een speciaal plekje in ons gezinsleven. Voor jonge pubers was er veel op te steken. Het was ook een speciale plek, midden in het stadshart zo lekker ver van de Randstad. Eigenlijk gewoon in de achtertuin van de oprichters. Daar is nu een einde aan gekomen. Het moest allemaal veel megalomaner,  en daar was in het centrum geen plaats voor. Je hebt vast en zeker een auto nodig om de nieuwe dierenshow nog te kunnen terugvinden. Voorbij, de lange trieinreis en dan de dorpse wandeling langs de middenstand en de terrasjes.

De reclame vinden we huiveringwekkend, de gok te gewaagd.  Dit van oorsprong familiebedrijf zal wel hetzelfde lot beschoten zijn als de dierentuin waar ik mee opgroeide, die van de met auto's rijk geworden firma Louwman en Parqui. Wij konden met de fiets naar Wassenaar. Een jaar of twintig geleden gesloten, maar nu maakte de pers nieuws van de ontdekking dat er nog steeds een paar oude apen huizen, van wie er recentelijk een was overleden. Zij mochten gewoon blijven, hun oude dag uitzitten in hun vertrouwde kooi.
Bokito, die boze aap uit Rotterdam,is trouwens ook al weer 25. Nou ja, wij hebben nu Burgers Zoo en onze hond, die net zo vol overgave kan liggen als de leeuwin op de foto.