een ijsje nog wel

Vrijdag ben ik na de controle bij de huisarts de bult van de Geitenkamp weer eens opgelopen. Lekker lente. Leuke knusse huizen, volkse buurt, een marktplein met wat vertrouwde winkeltjes. In de steek gelaten door Albert Heijn die niet meer wilde investeren in een verbouwing, maar de Coöp zetelt er nu. Ooit zat die vijfhonderd meter verderop, maar daar kwam de Jumbo de zaak overnemen.

In de boekwinkel zie ik dat ze het assortiment hebben uitgebreid met meel van de Witte Molen en lekkere jammetjes. Het steunpunt van de ING in de winkel is daarentegen, meldt een briefje op de geldautomaat, door plotselinge onvoorziene omstandigheden gesloten. "Voortaan kunt u voor opname terecht in..."  Maar de klanten die hun neus stoten laten zich troosten door de servicegerichte winkelierster. Wie niet al te veel cash wilde komen opnemen,kan nog bij haar kas terecht. Ondertussen maakt ze attent op de aanstaande herdenking voor de buurt-gevallenen, "kom je dan ook?

 

Vanmorgen lees ik in onze regiokrant een pagina over de broodnodige revitalisering die dit hart van de Geitenkamp nodig heeft. De woningcorporatie mag zich van het rijk alleen nog met 'kerntaken' bezighouden. Dat is dus niet meer het verbeteren van de woonomgeving. Ook de gemeente heeft haar handen al te vol aan de leegstand in de binnenstad en de stagnerende restauratie van de Eusebiuskerk. 

En dan staat in dezelfde krant dat de post meer dan 150 pakketuitgiftepunten bij Albert Heijn-vestigingen gaat opheffen. Daar is de leefbaarheid echt mee geholpen. In het leeggekomen pand van Vroom en Dreesmann strijkt een gigant in sportkleding en bijbehorende accessoires neer. Kunnen we tenminste fit op zoek naar het dichtstbijzijnde postkantoor. Voor een ijsje kan je gelukkig nog wel terecht in de Geitenkamp zelf, in het beeldbepaende torenhuis bovenop de bult.