kamperen?

Hittegolf. We gaan dus maar winkelen in Arnhems grootste winkel. Daar kan je ondergronds parkeren, en per tapis roulant het overdekte centrum bereiken waarin snoep- en modewinkels strijden om de belangstelling van kopend publiek. Ons cadeautje kopen we bij de ANWB.

Hoewel onze vakantieplannen nog niet uitgekristalliseerd zijn - zelfs nu we er bijna veertig jaar samen op hebben zitten is van gestructureerd overleg zelden sprake - legt de genoot met kennelijke reisplannen er, als ik ga afrekenen, onverhoeds een campinggids bij. Voor een bondslid als hij kost dat dan maar vijftig cent, maakt hij me wijs.

De caissière denkt daar heel anders over, en rekent dertien euro voor het boekwerk. Maar er zit dan wel een ANWB-campingcard bij.
Nou ja, het is voor mijn chauffeur, dus vooruit toch maar. 

Alleen bedenkt de man die bij ons het stuur in handen heeft later, na het kopen van een krop andijvie, wat kaas en het drinken van wat koffie, dat hij er toch mee terug wil, omdat hij zo'n kaart gelooft hij toch al heeft.

Ik ontwaar een uitnodigend bankje en strijk daarop neer, dan hoef ik niet mee terug naar binnen. "Ik pas wel even op de kaas," roep ik mijn man nog na. Mijn buurman op het bankje moet erom lachen, die zit zelf te wachten tot zijn vrouw weer tevoorschijn komt uit de modewinkel. Op de kaas passen, natuurlijk, dat "moet óók gebeuren", snapt hij.

Wij hadden ieder een hoekje van het bankje, dus er past nog iemand tussen. Als die zit en ziet dat ik - altijd op zoek naar opmerkelijke beelden voor dit blog - een foto maak van de marketingstudent die slachtoffers zoekt voor een klanttevredenheidsonderzoek dat 'maar een paar minuutjes zal vergen' beziet de nieuwe buurman me sceptisch."Politie?"

Ook wil hij weten of ik van plan ben de twee in de boeien te slaan. Zelf heeft hij trouwens ook het nodige op zijn kerfstok, vertrouwt hij me toe. Daarom zet hij de smartphone waarmee hij bezig was weer af. "Kan ik niet gevolgd worden, anders weten ze precies waar ik ben." Gelukkig is het warm genoeg om hem te kunnen geruststellen: ik ga hem vandaag niet achterna rennen als hij probeert weg te vluchten.

Enerverend, winkelen in Arnhem. Dan duikt mijn man weer op, geen boek meer, maar nog wel een leeg plastic zakje. Van de ANWB. Altijd handig, als het regent op de camping.