Al wat hij tegenkwam was het woonhuis van een nuttige socialist en het standbeeld van Anne Vondeling, ook zo'n type. Verder werd hij opgehouden doordat zijn baasje een antiekzaakje in treinen en treinonderdelen ontdekte en later nog even ging vaststellen dat honden ook in een natuurmuseum niet welkom zijn. "Neem er grust nog een," moedigde hij me aan het wijndrinken op het terras van De Walvis nog even vol te houden.
Zelf besteedde het beest zijn tijd nuttig als bedaarde opvoeder van hysterische keffertjes en van bange kindertjes, die hem eigenlijk best wel zouden willen durven aaien.
Op de terugweg ispecteerde hij zoals gebruikelijk eerst de vloer op achtergebleven etenswaren en bedacht toen dat hij voor het raam zittend veel beter uitzicht zou hebben. Hij genoot eerst van zijn eigen spiegelbeeld en daarna van de hoge waterstanden. Nooit was juni zó nat, sinds we het meten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten