bijzondere straf

In de trein was ik vandaag onderweg naar Leiden voor de promotie van Mieke Meijboom. "Bijzonder Bestraft" was de titel die de vroegere gemeente-archivaris van Haarlemmerliede had meegegeven aan haar grondige studie naar de manier waarop Nederland had afgerekend met wie 'fout' waren geweest in de Tweede Wereldoorlog. Vreemde gewaarwording als je dan zelf, op klaarlichte middag, wordt beschuldigd van het hebben begaan van een misdrijf.  Zwartrijden! Vijftig euro lichter kon ik desondanks mee blijven rijden.

Kijk, dat zit zo. Arnhem is net een paar dagen bezig met het proefdraaien met de 'poortjes', en ik was meteen een van de eerste slachtoffers. Wel ingecheckt, heus wel, maar zoals bleek ten gunste van de concurrent. En dan heb je dus geen geldig vervoersbewijs, verzekerde de conducteur me. Hij was nog in opleiding, dus hij moest er wel zijn supervisor bijhalen want die had het bonboekje. Als we het zo soepel mogelijk hadden willen oplossen had ik in Woerden moeten uitstappen om alsnog in te checken, maar dat was voor mij geen optie want de promotie zou stipt om drie uur beginnen en de vraag was toch al of ik dat zou halen. De NS had al op Arnhem omgeroepen dat er door 'storingen elders' treinen aan het uitvallen waren, en de tien minuten vertraging waarmee ik begon maakten dat ik daarna geen goede aansluiting meer had en dik drie kwartier vertraging had opgelopen..

 

Zo heb ik de verdediging van het proefschrift in de videokamer moeten volgen, als bijzondere bijkomende straf gelardeerd met kindergeween en het lawaai van vallend speelgoed, want de verstandige moeder was al uit voorzorg niet in het auditorium gaan zitten.  Nog drie anderen waren net als ik gewoon te laat.