brandschoon

Om half zeven deze morgen blaft hond Floris verontwaardigd vanuit zijn erkertje naar de wereld. Daarin is zijn baasje zomaar verdwenen. Die gaat met zijn schoonzus vandaag op Neeltje Jans samen met Natuurmonumenten de Nederlandse kust verdedigen tegen de oprukkende bebouwing. Een nobele zaak, die maakt dat ik toch ook wel heel erg vroeg op moet om de ond te sussen.

Zo hoor ik dan wel de vroege radio met vandaag verheugend genoeg ook weer eens een keer positief nieuws. Dame Vera Lynn namelijk, 99 jaar inmiddels, is door Queen Elizabeth, 90 ondertussen, onderscheiden met de eretitel "Companion of Honour". Zo blijft ze toch een stapje voor op nieuwe ridders zoals Rod Stewart, die toch echt een stuk minder mooi zingt.

Ook heel vrolijk werd ik van het bericht dat in Harderwijk één van de veertig beste stomerijen van de wereld zit. Morgen is de uitslag van dit kampioenschap, eentje waar we tenminste nog wel aan meedoen. Het familiebedrijf maakt bruidsjurken, brandweerpakken en knuffels weer schoon, ook heel nobel werk en dat op tegenwoordig zo duurzaam mogelijke wijze, wat vroeger in deze branche beslist anders was.

Zelfs met de chemicaliën van toen lukte het onze eigen stomerij die wij inschakelden voor de colbertjes van mijn huisjournalist niet altijd om alle vuil en vlekken uit de representatief bedoelde kleding te krijgen. Soms kwam zo'n jasje dan terug met een excuusbriefje er aan vastgespeld. Eén keer is het zelfs gebeurd dat op zo'n briefje te lezen stond dat het bewuste jasje zó vuil was bevonden, dat ze er maar niet eens aan waren begonnen uit vrees voor "beschadiging van onze machines". 

Maar dat had ik geloof ik zelf geschreven.