iets van gelachen

Dat is nou ook wat. Zo'n paus, die de mensen voorhoudt dat ze heus zich niet net zo hoeven voort te planten als de konijnen. En dat uitgerekend op de dag waarop mijn  oudste kind jarig is. Zij is een uitgesproken fan van deze kerkvader, omdat hij al vaker opmerkelijk progressieve opvattingen geventileerd heeft. 

Zelf is ze niet heel erg katholiek, voor zover ik weet. Dat geeft haar de vrijheid om zich van zijn woorden ook weer niet al te veel aan te trekken. Ze heeft in elk geval al drie konijnekindjes om zich heen verzameld, bedoel ik maar. Zelfs is het jongste het stadium van de gemalen worteltjes ook alweer ruimschoots voorbij. Hij heeft zich daarenboven voor het eerst aan restauranteten gewaagd. Een smeltend hammetje met een smeuïg  hapje puree, hij kon het echt waarderen.

Onze collega-grootouders waren daar getuige van. Zelf waren we die avond naar de schouwburg gegaan. Die zat bijna helemaal vol met echte liefhebbers van Wim T. Schippers en aanhangers van het koor "Vocare", uit onze regio aangetrokken om mee te werken aan een absurdistisch toneelavondje. Met Schippers als pianist die al meteen zwaar onwel werd, maar gelukkig weer werd bijgebracht door glaasjes water en met een in mysterieuze taal gevat treurlied van een zangeres in rode jurk. Zo kwam het toch nog van een voldoende dilettantistisch uitgevoerd stuk Mozart op de vleugel. 

Te vooral onpas doken sprekers op, ook van buiten de zaal, of ambulancebroeders met een brancard die niet met lege handen wilden worden weggestuurd, en moesten wij ons afvragen wat de diepere betekenis kon zijn van de Sedgeway met berijder die uit de coulissen opdook en weer verdween. We leerden ondertussen over Duits- en Engelstaligen die (net als wij vroeger) beseften dat je voor het bakken van een of desgewenst veel meer koeken maar één pan nodig hebt, zodat het waanzin is om het tussen-ennetje dat er bij ons in geslopen is op te rekken tot een voorgeschreven pannenkoekpan of, wat dan ook logisch zou zijn, pannenkoekenpan.

De daarover in razernij ontstokene werd bijtijds afgevoerd naar een inrichting, maar op het toneel veranderde de situatie alras in een idyllisch picknickplekje met verliefde stellen op de fiets, gehinderd door landmeters die een nieuwe snelweg kwamen uitzetten. Waarna ontwikkelaars en gemeente bleken te kunnen gaan vergaderen in een café-restaurant. Met gedienstig personeel dat de vraag "hebt u iets van een kaart?" klantvriendelijk beantwoordde door een passend stukje af te scheuren en te overhandigen. de avond leek afgelopen toen Schippers na van pianist te zijn veranderd in een klusjesman zijn carrière afrondde als dirigent van het koor en nog op tuba en trompet had bijgedragen aan de kakofonische feestvreugde. Wij hadden buiten de waard gerekend en moesten als zaal nog een wedstrijdje aangaan met het koor, over wie zijn zelfgekozen noot het langst kon aanhouden.

Opgekikkerd kwamen we weer  buiten, na de ellende van de afgelopen weken. eindelijk weer eens ouderwets kunnen lachen.  We waren het met onze dochter al eens geweest dat de Nationale Wetenschapskwis zonder Schippers nooit meer het oude peil weet te bereiken. In "Vocare" herkende zij vijf mensen met wie ze zelf in een inmiddels opgeheven zanggezelschap actief is geweest.