bronbescherming

Tachtig procent van de Nederlanders, een nog duidelijker meerderheid dan gister, vindt vandaag dat "Iedereen zich zou moeten uitspreken over Gaza". Wat een dapper volk zijn we toch. Nu snakkend naar vrede, gisteren nog zo bereid ons tot de tanden te bewapenen oom oorlog te voeren.

Alweer het bewijs, dat je met enquetes alle kanten uit kunt. De vraag stellen is de eerste stap naar de gewenste beantwoording. Hier hebben we dat al eens eerder het "Koffie-interview" genoemd. Vandaag zou de "Wolvenvraag" meer herkenning geven. Verdient de wolf bescherming? Of vraag je of de wolf te vrij rondloopt? De formulering van de onderzoeksvraag lokt de onderzochte mens uit zijn antwoord overeenkomstig aan te passen.

In het journalistenforum kwam een nog veel interessanter journalistiek dilemma voorbij. De bronbescherming. Zó wezenlijk voor de journalist die zijn bron moet kunnen blijven geheimhouden, als hij misstanden aan de kaak wil kunnen blijven stellen.

Wat doe je, als je weet dat onrecht dreigt te geschieden omdat in de nasleep van de onthulling twee verdachten worden aangewezen, van wie juist de verkeerde dreigt te worden veroordeeld voor het lek?

Het concrete voorbeeld is vanmorgen de affaire-Arib, het - hé, hoe komt dat nou, moet ik het alweer over VVD-machinaties hebben - uit het Kamervoorzitterschap weggetreiterde PvdA-kopstuk van Marokkaanse afkomst. Zij was in het land immens populair, maar werd vanuit haar staf van ongewenst gedrag beschuldigd. Het "lek" wordt nu gestraft. Een kennelijk verkeerde keuze, horen we zonder verdere uitleg. Journalisten vertellen ook veel niet, mensen.

Het Journalistenforum vond dat de beter wetende journalist mag blijven zwijgen. Zo erg zal de schade voor de geslachtofferde niet-bron niet zijn, dat aan het heilige want broodnodige principe moet worden getornd.

Totdat we ook hier de doodstraf weer invoeren, dan toch. En terwijl ik dit schrijf is er droevige nieuws en wordt wereldkundig gemaakt dat Jan Terwlouw, schrijver en politicus voor D66 tegen wil en dank, het leven na 93 jaar heeft losgelaten. Hij kwam uit de tijd waarin het touwtje ook in de grote steden nog veilig uit de brievenbus kon hangen, omdat bezoek altijd welkom was en kinderen fijn buiten speelden, maar natuurlijk wel vaak moesten plassen.

Dát zal wel niet veranderen denk ik.