Dankbaar zitten we hier te wezen. De kachel hoeft nog niet aan, de klimaatverandering houdt ons warmer dan verantwoord in deze tijd van het jaar. Zojuist heeft de overheid een griepprik voor ons verzorgd, zodat we langer levend kunnen wachten op de brief voor de Covidbooster, die zoals we inmiddels uit ervaring weten pas zal komen na ons overlijden. Wilde mijn man de huisarts laten weten in welke armoe hij inmiddels verkeert? Hij was er bij het ontbloten van zijn te prikken arm helemaal op gekleed dat men hem ter plekke een Arnhem-pas en dooverwijzing naar de Voedselbank zou geven. Maar joechei, daar arriveerden onze pensioenafschriften. Na het betalen van de hogere gas-, benzine- en kruideniersrekeningen en het bijhouden van het inflatietempo blijft er voor wat verse kleding vast nog wel genoeg over van onze extraatjes, berekenen we: een tientje krijg ik er bij, voor het eerst na tien jaar. De andere bejaarde gaat er zelfs 35 euro op vooruit.
Niet dat wij claimen ons land te hebben opgebouwd, hoor. Maar samen tachtig jaar ervoor gewerkt, dat hebben we wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten