op de koffie
Zolang de dierentuin de stookkosten nog kan betalen is het hier in Arnhem aangenaam vertoeven in de Bush. Die is het enige voor ons bereikbare tropisch regenwoud, omdat we er met de bus naar toe kunnen. Het is er warmer dan thuis, waar het kouder is dan buiten omdat we de kachel nog uitlaten tegen Poetin, en zeker op zijn verjaardag.
Vandaag is zijn pronkjuweel de Krimbrug uitgeschakeld, dus zeventig jaar worden is voor hem geen feest. De wereld verwachtte toch al wanhoopsdaden uit wraak voor alle vernederingen die Oekraïne de Russen laat ondergaan. Waar zou hij nu op broeden?
Wij bewonderen - ja, onze reis naar het Franse Chocolademuseum werpt vruchten af - ondertussen de cacaoboom die boeiend bloeit en bonen in verschillende stadia van rijpheid draagt. Jammer, dat het nabijgelegen Bushrestaurant koffie noch chocolademelk serveert omdat het verbouwd wordt, en dat de verwijzing naar het hogerop gelegen Safari-restaurant loos blijkt omdat daar grond onderzoekend en ontwikkelend Nederland voor een bedrijfsuitje beslag op blijkt te hebben gelegd.
We hebben maar een beperkte actieradius dus lopen maar niet naar de speeltuinschenkerij door. Met onze snelheid halen we dat niet voor sluitingstijd, vrezen we. Bij de uitgang van de Zoo proberen we nog wel het nieuwe koffiehoekje uit, verschenen op de plek waar vóór de opkomst van de mobieltjes een groepsfotograaf omzet haalde door binnenkomend publiek op de kiek te zetten, die de bezoekers dan als ze weer naar huis gingen konden ophalen. Daar konden we op het nippertje nog wel terecht. Meteen daarna ging de tent dicht en de uitbaatster weg, ons op het terras achterlatend. Morgen weer een dag, immers.
Zo Poetin wil, en wij leven, dan toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten