Zomer in Zeeland en dan een Mosselfeest, wij genieten er van en onze familie ook.
Met een welkomplakkaat, aan een stoel lans de weg, en een feestredenaar met goed verborgen plankenkoorts. De familie is eigenlijk best groot.
Nog een paar daagjes daarna hebben mijn kleinkinderen er vakantie gevierd met strand en zand, en tot slot een hele dag pret op Neeltje Jans. Een waterkasteel, de robbenshow met twee meespelende zeemeeuwen. Haai aaien in het aquarium, een windtunnel met orkaankracht, en ook nog spetterende zeeleeuwen en een roofvogelshow met de grootste ijsvogel op aarde, en de tentoonstelling over de watersnoodramp en de aanleg van de Deltawerken; allemaal heel erg leerzaam.
Maar je hebt van die mensen, die denken dat ze beter in Spanje kunnen gaan wonen. Gelukkig houdt Omroep Zeeland ook zulke verdoolde schapen goed in het oog. Vandaag meldde de website dan ook dat er een Zeeuwse, ex-inwoonster (uit Goes nota bene), ontsnapt is aan een bosbrand in haar nieuwe woonoord. Onverwijld was ze met haar gezinnetje weggevlucht naar het nabije dorpje. Naderhand heeft ze gewoon weer terug kunnen keren gelukkig, er was niks afgebrand.
En opgelucht dat de Zeeuwen en meer in het bijzonder de Goesenaren onder hen, daarover zijn! (Ik weet er ook een die nu al zeven jaar 's zomers in mijn tuin woont om de Gelderlander te lezen. Daarin niets over deze gelukkige afloop, maar ook niets over de spectaculaire botsing van de stoomtrein waarin hij zelf zaterdag zat, met een onoplettende Mercedesrijdster bij stationnetje Beekbergen. Daardoor was hij toch om vier uur al weer thuis. Hielp hij alsnog mee om met onze drie logeetjes te spelen? Welnee, hij moest de achterstallige kranten bij-lezen.. Heerlijk, die rust in de tuin.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten