consternatieburo

Vaak genoeg praat ik mijn lezers bij over het hondebeest. Maar in de periode van onbereikbaarheid heeft ook onze kleinzoon niet stilgestaan. Van hem valt te melden dat hij, nu toch al aardig tegen de twee jaar lopend (overdrachtelijk dan) zich eindelijk verwaardigd heeft zijn eerste stappen te zetten. 
Staan kon hij al met negen maanden, maar het nut van dan leren lopen zag hij niet in. ZijniI zus kon hem zonodig tillen, en anders schoof hij op één gekromd been zittend razendsnel over de vloer. Praten was ook niet nodig, hij hoefde maar gebiedend te wijzen of uitvoerders schoten te hulp.

Omdat dat niet helemaal volgens de boekjes ging, werd het consultatiebureau er zenuwachtig van. Zelfs in die mate, dat het telefonisch de vinger aan de pols probeerde te houden. Eindelijk dan kan het de verwachte ontwikkeling inboeken. Maar pianospelen kan de knaap gelukkigj al lang. Compleet met het besef dat de bladmuziek over de noten gaat. Het komt vast wel goed met hem, dachten wij..