in- en aanpakken

Où sont les neiges d'antan? Een jaartje hebben de kleinkinderen kunnen genieten van hun gerenoveerde tuintje. Nu wordt de woning verkoopklaar gemaakt, en gaan zij verhuizen naar een bovenwoning in Lombok, een knus wijkje dicht bij school. Met een ruim terras, gelukkig wel.

Huis zo leeg mogelijk maken, en ondertussen een tornado laten ondergaan van kleine reparaties en klusjes her en der, binnen en buiten. Likjes verf, die nog of weer dienden te worden aangebracht, een kapot ruitje vervangen, de halfafgesleten pseudo-glas-in-loodbeschildering op de bovenlichten weggehaald, drempels juist aangebracht. De finishing touch voor het tuinterras, de tuin en de heg bijgewerkt, de boekenkast leeggeruimd en naar de opslag afgevoerd, dingen naar de stort of de kringloop, dozen ingepakt, kasten gesopt en ramen gezeemd, het is een wonder hoeveel werk er verzet kan worden terwijl er ook nog vijf nee zes kinderen tussen de bedrijven door aan het spelen zijn en je baan gewoon doorgaat.  We kunnen gerust spreken van een welbesteed half weekje.

Ik wou maar zeggen: denk bij dat alles ook nog aan alle emoties die door beide ouders en hun kinderen heengaan dezer dagen.  Tegen de achtergrond van de actualiteit uit Engeland, Nice en Turkije dan ook nog. Wakker liggen of uitgeteld zijn? Van klussen krijg je energie, al maakt het moe. En dan kan je toch nog de welverdiende slaap vatten.