de Lijn

Door even door te leven staan we nu, een paar dagen verder, aan de vooravond van Wereldoorlog III. Tijd, Tiktijd, om u weer even bij te praten.

In Den Haag is inmiddels alles in gereedheid om, á raison van een miljoen euro per minuut, de Navo-leiders een dagdeel met elkaar te laten vergaderen over hun budget en de actuele perikelen. Voor ongeleid projectiel Trump is een bedje opgemaakt en het reuzenrad afgebroken, al is het steeds onwaarschijnlijker geworden dat hij er in persoon bij zal, wil, kan, en eigenlijk eerlijk gezegd nog welkom zou mógen zijn.

Zelf heeft hij deze dagen ondermeer destructief besteed aan het vieren van zijn 79-ste verjaardag met een zelfs op de Russisische staatstelevisie bespotte militaire parade. Hij wilde er Macron mee imiteren en eindelijk ook zelf eens echte grandeur ervaren. Aan deze vertoning was eveneens onthutsend veel onnodig geld besteed, want Trump wilde tanks zien en gemarcheer, soldaten uit de burgeroorlog en vooral veel publiek.

Dat bleef op akelige wijze weg,en miste daarmee zicht op hoe de toch nog weer ouder geworden jarige Jop ondertussen verveeld wegdommelde op zijn eigen feestje. De toeschouwers lieten het afweten - niet alleen om de regen, maar vooral omdat ze wat belangrijkers te doen hadden: vele miljoenen liepen mee in demonstraties alom in de USA tégen het omvormen van de meest vrije en democratische staat op aarde, naar het solipsistische erfbare dictatorschap waar de Trumpclan naar snakt.

Daarna, terwijl de restanten van Schoof I tot bloedens toe knokten om de asielportefeuille van Bulstronk Faber in drieën te kunnen opknippen, bestond Trump het vervroegd weg te gaan bij het overleg van de G7. Die waren bijeengekomen omdat de wandaden van Israel jegens Gaza inmiddels complete chaos veroorzaken op het wereldtoneel en ook Iran nu wordt gebombardeerd. Heer T. heeft niet tegengewerkt en dus schuld aan en er meteen een handig excuus mee. Zonder kennis van feiten fabuleerde het genie over het ontbreken van Poetin en later weersprak hij Macrons welwillende uitleg voor zijn vroege aftocht. Hij ging helemaal niet werken aan vrede, zoals die domme Macron dacht, maar aan iets véél belangrijkers.

De wereld zit daardoor nu in spanning te wachten op het verlossende woord. Uitsluitsel, dat "binnen twee weken" zal komen. Gaat Trump zijn jacht op de Nobelprijs voor de vrede laten schieten voor de kans een oorlog te beginnen, zoals hij zijn aanhangers juist had bezworen nooit meer te laten gebeuren? Gaat hij de bunkeropblaasbommen gooien om Israel te helpen en Iran ook aan te vallen? Netanjanu houdt zich met de dreiging dat Iran binnenkort, ja binnen weken, nee dagen, zijn eerste eigen kernwapens kan gaan afschieten, al jaren en veel te lang staande. Herinneren we ons ondertussen nog dat niet Al Gore destijds de klimaatcrisis mocht gaan bezweren maar Bush ons na een twijfelachtige uitkomst van de presidentsverkiezingen de Irakoorlog inrommelde met wat toen ook al "weapons of massdestruction" heetten?

Wij zaten ondertussen ook niet stil maar waren met verontrusten van allerlei kleuren en leeftijden vorige week zaterdag in zonnig Den Haag om het gevallen kabinet voor de tweede keer te wijzen op de noodzaak van het eindelijk trekken van de Rode Lijn.