vrijdag 25 november 2016

hulphond

De Zithond is moe en versleten. Zijn kop hangt eraf, zijn vulling loopt er uit. Van zijn bazinnetjes mag hij na bijna veertig jaar trouwe dienst nu dan wel overgedragen worden aan de Zithondenhemel. 
Maar één iemand is het daar grondig niet mee eens. Eindelijk een eigen vriendje!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten