ook weer geleerd

"Nee!! Dat kan niet!!" Daar waren de schoolkinderen gistermiddag toch echt wel vurig van overtuigd. Robots zijn de toekomst en zullen heus wel overal opduiken. Maar dat ze zelfs in je lijf terecht zullen komen, dat kon er bij de jeugd van tegenwoordig toch nog niet in. "Echt wel," persisteerde de juf. En langzaam en duidelijk sprak ze het toverwoord uit : "Nano-technologie".

Als de juf het zei, dan zou het vermoedelijk toch wel waar wezen, het was onmiskenbaar stof tot nadenken. Iets vergelijkbaars hadden wij grootouders onlangs op de Mokerhei aangetroffen. Een tijdlijn, namelijk. Eerst hielden we het voor een hekwerk waartegen je je fiets zou kunnen zetten. Maar bij nader inzien zou je met je fiets daar al niet eens hebben kunnen komen. Op de roestvrijstalen reling stond de geschiedenis van de wereld gemarkeerd, voor Nederlands lezenden aan de voorkant, en voor Duitstaligen aan de achterzijde. Opkomst en ondergang van de Neanderthalers, de uitvinding van het vuur, van die dingen.

Dat het ontstaan van de aarde bij de kerktorens van Cuyk gezocht moest worden, snapten we pas na enig nadenken.

De makers van de aanschouwelijke geschiedenislijn hadden zich gewoon de moeite en de kosten van nog eens drie kilometer roestvrijstaal bespaard. De strip moest je zelf in gedachten maar doortrekken, dan zou je op het juiste punt uitkomen. Het dwong ons ondertussen ook om van het fraaie vergezicht te genieten. Fijn dat er bankjes bij stonden.

daar is dus de aarde ontstaan