Roosje was here

Floris' vriendinnetje is vanmorgen op de koffie geweest. Ze was voor het eerst in ons huis, nadat de twee hun eerste kennismaking acht maanden geleden in het huis van onze buurvrouw hadden beleefd/ Die duurder toen superkort, terwijl zij toch in die minuten één keer en onze hond daarna twee keer hadden gepiest op het net gelegde parket.

Roos op eigen erf

De buurvrouw en haar moeder - de eigenares van Roosje - waren Floris destijds komen ophalen. Die was toen net nieuw bij ons, het enthousiasme bij mens en dier was groot. Te groot, dus eigenlijk, zeker ook bij de hondjes zelf. Keurig en net ingericht zat de buurvrouw er inmiddels bij, na een intensieve verbouwing die door haar vader, Willy  de aannemer, was uitgevoerd. Nu is ze voor een vakantie bij vrienden naar Mexico en passen wij op de post, maar haar vader was net klaar met de verbouwing van het huis van zijn zoon en had nog even tijd om wat fleurige violen in het gezamenlijke voortuintje te komen planten. 

Wij konden hem binnennoden voor wat koffie, Roos voelde zich meteen thuis en Floris gedroeg zich hoffelijk. Binnen de kortste keren lag ze op onze bank oor het raam op een dennenappel en een eikeltje te knuwen, waar onze eigen hond dit verlate Kerststukje in de vensterbank altijd ongemoeid had gelaten. Uit voorzorg ging hij zelf maar in zijn mand liggen, er nog niet helemaal gerust op.  Ze ging toch hopelijk niet blijven !?

Nog tijdens het tweede bakkie werd buurvrouw-vader Willy door zijn vrouw gebeld: waar was Roosje? En trouwens, bij hun eigen buren waren in de tuin grote gravers verschenen. Die komen een terras aanleggen, stelde Willy haar gerust. Net als zijn dochter nooit verlegen om een gezellig praatje en daardoor op de hoogte van alles. 

onze trap dankzij Willy en zijn helpers

In ons gesprek namen we de teloorgang van de dorpse sfeer van zijn eigen woonomgeving door, en de rol van oprukkend Arnhem. De stad zou op achthonderd meter afstand blijven, maar halveert de ruimte tussen stad en dorp nu al weer. De plannen van pa en ma om kleiner te gaan wonen in een bungalowtje zijn gestrand op de voorschriften van het bestemmingsplan: de nokhoogte moet tenminste zeven meter bedragen. Aan zo'n hoge woonkamer hebben hij en zijn vrouw geen behoefte, ook niet op hun eigen oude dag. Een flat gaan ze niet meer bouwen.