alweer reuring

Altijd wat te doen in onze straat. Weer is het twee uur 's nachts. Een doffe dreun vraagt onze aandacht. Dit keer ploft er iets neer, het is overduidelijk geen aanrijding nu. Manlief controleert zijn houtopslag, maar die ligt er puik bij. Een uurtje later klinken kettingzagen en rijdt de politie tot tweemaal toe over ons voetgangersdoorsteekje om over de rijbaan terug te rijden naar de afzetting met zwaailichten op de hoek.

Bij daglicht pas rukt onze razende huisreporter echt uit voor het nemen van poolshoogte. Naast het huis van onze buren is een boom omgevallen, tegen de rieten kap en een deel van de tuinaanplant is meteen meegenomen.  

Dat heb je ervan, als bomen zich in een helling staande moeten houden. Geen zuchtje wind, geen ijzel op de takken, maar tegen totale ontworteling hielp geen moedertje of vadertje meer. De brandweer haalde kordaat de geschrokken bewoner uit huis, de eigenlijke bewoners verblijven op de Antillen. De buurvrouw met wie ze de rieten kap delen sliep overal doorheen.