We namen ons daarna voor in het museum dan maar eens de twee jongste aanwinsten te gaan bekijken: een krottenblokje uit de Jordaan, en het Noorse huis dat na de watersnoodramp van 1953 huisvesting had geboden aan de slachtoffers die hun huis waren kwijtgeraakt .
De nieuwerwetsigheid van een royale douchebak was in het Noorse huis voorzien, maar voor de zunige Zeeuwen kwam die te vroeg. ZIj hielden het bij hun oude teil, die er trouwens prachtig in paste.
Ik mis in dit park natuurlijk onze eigen houten Veluwse vakantiewoning, ook zo'n prachtig voorbeeld van de vooruitgang van de vijftiger jaren.
Maar voor mij was er een aardige troost. Vanuit de Jordaankrotten had ik een prachtig uitzicht op de houtloods, die ik wèl naar Arnhem had weten te krijgen. Als piepjonge verslaggeefster deed ik als een van de klussen het bedrijfsnieuws, toen een geminacht journalistiek hoekje. De oude houthandel van Peltenburg in Haarlem was bereid zijn oude loods af te staan, zodat er meer verkeer de stad zou kunnen ingaan. Toen de loods werd overgedragen mocht ik er helemaal heen. Later, toen ik weer op huis aan was gegaan, is het oude hout vervangen door duurzamer oude stenen. Toch ook best mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten