taaltrots

"Please...?!??" Onze kleinzoon pikte al vroeg op dat je meer snoep bereikt als je Engels spreekt. Ik schat dat hij de kracht ervan al zeker twee jaar geleden ontdekte, toen hij zelf ook net twee was. Vandaag heeft de staatssecretaris van onderwijs de scholen aangewezen die hun onderwijs nog tweetaliger mogen gaan inrichten dan al gebeurt. "Why?", vraagt de verslaggever. De bewindspersoon begrijpt de vraag. Omdat ouders het zo graag willen, is het antwoord.

Of het ook verantwoord is betwijfelt hij niet meer. Het is onderzocht. Kinderen raken niet in de war. Kinderen worden er taliger van. Toen ik zelf talig werd, was dat nog helemaal geen woord. Maar ik ben blij dat we ons Engels gaan ophalen, want dat i in elk geval hoog nodig. Hier enkele schrijnende voorbeelden. Neem nou de Avondkappers, die niet aan weaving doen maar aan waven. Wuivende of. Wapperende haren nodig? Hier moet je zijn.

Al kan het natuurlijk ook zijn dat je een onbedwingbare trek hebt in oude besjes, Sla dan voor bodemprijzen cranberries in op de markt in Emmen:

  

Maar ook voor vleesliefhebbers is er in ons land een aantrekkelijke aanbieding voorhanden, die je in Engelstalige landen nergens zult aantreffen. Dan moet je er tenminste niet tegen opzien complete schaapswrakken te verorberen. Zou dat vlees halal zijn? Anders zit er niets anders op dan het lamsribstuk maar bij de concurrent te halen.

 

De staatssecretaris bewijst dat hij het Engels ook actief beheerst, al heeft hij het zelf op latere leeftijd geleerd. "Well done," prijst hij de verslaggever. Goed doorbakken. Of in de bedoelde betekenis toch een ietsiepietsie neerbuigend, na zo'n interview vol Hollandbashing..